[سخنهای‌نه‌چندان بی‌دلیل:)] پنجشنبه, ۵ اسفند ۱۴۰۰، ۰۴:۲۵ ب.ظ ~𝒎𝒊𝒕𝒔𝒖𝒓𝒊 ‌‌ ۲۱ نظر

سلام! میتسوری صحبت میکنه‌.

موضوع امروزمون اینه ؛ چرا معتاد فضای مجازی و به دور از خانواده و اجتماع فامیل و آشنا شدیم؟"-"

 

امروز یکی از دوستام برام پیام معلمش رو فرستاد که برای رفع اعتیاد به فضای مجازی راهکار داده بود‌. (نه نه ما قرار نیست براش راهکار بدیم.صبر کنین!)

معلم ایشون فرموده بودن درمرحله اول کافیه سود و ضرر های فضای مجازی و دنیای واقعی رو بذاری رو ترازو و ببینی چی میشه!

و گفته بود : فضای مجازی ضررش بیشتره و فضای واقعی سودش بیشتر از ضررشه!

اینجا بود که جدا خندم گرفت.. چطور همچین فکری کرده بود؟ مگه ما خودمون خریم بی خرد‌یم که نفهمیم اینو؟ یعنی ما دنیای واقعی پر از سود رو ترجیح دادیم به یه عالمه ضرر؟ مصلما نه.

مشکل چی بود؟ اینکه اون معلم یچیز اساسی رو نمیدونست

یچیزی که کلی از مامان باباها هم نمیدونن...

و ما اونو افشا میکنیم! بشتابید! این راز را اکثر والدین نمیدانند!

شایدم خودشونو میزنن به ندونستن.

۱. نسل تغییر کرده مادر من ، پدر من!الان دهه شصت نیست که نوجوون ها با هفت سنگ و نون بیار کباب ببر سرگرم بشن. نوجوون ها دنبال تنوع و خلاقیت‌ن! دنبال یه چیزی که هم براشون جدید باشه هم سرگرمشون کنه و هم اذیتشون نکنه. فرزند شما اگر سرش توی گوشیه دلیل نمیشه که داره کار مضری انجام میده! خیلیا صرفا دارن بازی های ویدیویی انجام میدن! بازی هایی که بر خلاف تصورتون مزایای زیادی از جمله هماهنگی چشم و دست و ذهن و تمرکز و بالا بردن قدرت تخیل رو ب همراه دارن!

 

۲.نوجوون نمیخواد اعصابش ناراحت باشه.. نوجوون ها توی سنی هستن که همه میدونن احساسات اونها دچار دگرگونیه. وای خدایا! شما که اینو میدونین پس چرا اینجوری میکنین؟

مادر و پدر عزیز؛ فرزند شما بعد از چند ساعت از اتاقش میاد بیرون و با شما مواجه میشه. و شما چیکار میکنین؟

_:بالاخره سرتو از تو اون در اوردی؟

_:تو که خانواده برات مهم نیست همش سرت تو اون گوشیه!

_:فقط چسبیدی به چت با دوستات!

_:معلوم نیست اون تو چیکار میکنی!

عزیز مننن! شما که زدی اعصاب بجه رو بهم ریختی! یعنی علاوه بر اینکه قضاوتش کردی و حرفایی زدی که اعصابش رو خورد میکنه یچیزی رو بهش ثابت کردی ؛ این که دیگه اصلا از اتاقش نیاد بیرون وگرنه باز شما با این واکنش ها و زبون نیش دارتون اعصابش رو بهم میریزین و نابودش میکنین. دست کم من یکی اینطوری فکر میکنم"-". 

الان یه عده اینطوری میشن که "خب برا خودمون میگن" بله ! ولی خب نوع حرف زدن خیلی مهمه جانم..

شما اگه با یه لبخند میگفتی: ممکنه چشمهات اسیب ببینن

یا : دلمون برات تنگ شده ! یکم بیا پیش ما 

احتمالا حالشو بد نمیکردی. ولی کردی.

مر حله ی بعدی اینه:

اون بچه ی طفلک میاد میشینه توی جمع خونواده. یه کلمه حرف میزنه.. یه جمله‌..

و باز شما شروع میکنی ترور کردن شخصیتش رو!

میذاریش زیر ذره بین..

_:چرا اونطوری پوشیدی

_:چرا اینطوری نشستی

_:چرا اینطوری حرف زدی

_:تو نباید اینطوری فکر کنی

_:تو فلانی

_:تو بهمانی

بابا عزیز من باز که خراب کردی. ایشون میاد وارد جمع خونواده میشه مواجه میشه با یه مشت ادم که اعتقادات و ذهنیتشون فرسنگ ها از افکار خودش فاصله داره،مدام اون رو با دیگران مقایسه میکنن(درحالی که شرایط یکسانی با اونها نداره!)، یه عده که مدام امر نهی های بی جهت میکننش و سعی دارن به زور حرف خودشون رو به کرسی بنشونن و اون رو تبدیل کنن به یه حیوون دست اموز که فقط کارایی که اونا میگن رو بکنه و اعتقادات اونارو قبول داشته باشه(منظورمون دین نیست اوکی؟)

خب شما داری به شخصیتی که این داره توهین میکنی! بهش میگی تو به درد نمیخوری. فقط اینی که من میگم درسته!

و مجبورش میکنی خودش نباشه! ولیکن ذات کسی رو نمیشه تغییر داد پس اون بدبخت یا شروع میکنه به تظاهر که باعث میشه از درون بمیره

یا هم باهاتون مقابله میکنه که باعث دعوا و جنگ میشه و اخرشم اعصابش به کل نابود میشه‌. عقده و افسردگی از همین چیزا شروع میشه :)

خب‌. حالا میریم سراغ فضای مجازی...

در یک خلاصه مفید ؛ فضای مجازی عین یه چاقوئه که هم میتونی باهاش ادم بکشی و هم میتونی باهاش یک نفرو عمل کنی و از مرگ نجات بدی

و صرفا "بد" و "مبتزل" نیست. متوجه‌اید؟

این روزا بخاطر مجازی شدن همه چیز بچه ها بیشتر توی گوشی ن.. یعنی اون تایمی که با دوستشون حضوری حرف میزدنو مجبورن مجازی بگذرونن... و خب چرا فکر میکنین این بده؟

مامان. بابای عزیز..

بچه ی شما وقتی توی جمع دوستاشه (چه مجازی و چه واقعی) نیازی به تظاهر نداره! دوستای اون اونو همون طوری که هست میپذیرن،به علایقش توهین نمیکنن،باهم هم عقیده‌ان،اونو زیر ذره بین نمیذارن،به حرفاش گوش میدن و اونو قضاوت نمیکنن،بهش نمیگن تو باید تغییر کنی! و بچه ی شما پیش دوستاش مصلما شاد تره. چون یه عده هستند که همونطوری که هست دوسش دارن و اون باهاشون حس راحتی میکنه! 

خب‌... مصلمه که اون دوستاشو، چت رو ، گوشی رو ، ایدلش رو و... رو به وقت گذروندن با شما ترجیح بده! 

خیلی هم حق داره! 

و کسی که اینجا حق نداره مادر پدر هایی هستن

که عامل اصلی اعتیاد ما به فضای مجازی شدن.

و میدونین چیه؟

من اینارو گذاشتم روی دو سر ترازو. بجان خودم که فضای مجازی سودش بیشتر بود‌.

ترجیح میدم چشمام ضعیف شه و سطون فقراتم نابود شه.. تا اینکه بخوام بشینم توی جمع خانواده و اعصابم به نابودی بره.

و اینا...چیزیه که اون معلم و مامان باباها (نه همشون) نمیدونن‌.

همین.

کاش میتونستم اینو به مامان بابام نشون بدم.
منم همینطور.
اگه منم خوام به حرف معلمت گوش کنم و فواید و ضرر ها روی ترازو قرار بدم امکان نداره ضررها بیشتر فواید بشن.
البته باید بگم اکثر مثلا ضرر هایی که فضای مجازی می تونه به فرد برسونه فقط به خود اون فرد بستگی داره، مثلا همین ستون فقرات، اگه درست بشینن هیچ ایرادی نداره.
ولی فوایدش، این که می تونم مطالب خیلی قشنگ وبلاگ تو رو بدون هیچ مشکلی بخونم، یا اینکه میتونم به هر چیز دیگه ایی که بهش علاقه دارم دسترسی پیدا کنم و .....
خانواده ها هیچوقت نمی تونن و نمی خوان که بچه ها رو درک کنن، چون اونا توی شرایط واقعا متفاوتی نسبت به ما بزرگ شدن و فکر می کنن میتونن از همون تجربیات گذشته ی خودشون و خانواده هاشون برای ما استفاده کنن ولی خودشون دارن کم کم متوجه میشن که نمیشه و از نظر اونا تنها مقصر این ماجرا بچه ها و علایقشون هستن.... خیلی چیز ها تغییر کرده ولی اونا هنوز متوجه نشدن
یه روزی میاد که اونا هم متوجه میشن.
کامنت برتر
+ممنون :]
یه دید قدیمی پوسیده هست که میگه هرچیزی که جدید میاد و ناشناخته است برامون بده و جیزه و خطر داره حسن. همون نوستالژی‌های قدیمی و آشنای خودمون خوبه
این غلط محضه
اما یه درد نوجوون پسند افراطی هم هست که هرچیزی جدیده، هرچیزی تازه اومده و رنگ و لعابش بیشتره و سرم‌گننده‌تره پس خوبه
فضای مجازی به نظر منم چاقوی دو لبه است
اینکه سودش بیشتره یا ضررش به خود شخص بستگی داره
اما برای اینکه ببینیم یه چیزی سودمنده یا نیست باید یه نگاه عمیق داشته باشیم
من رو سرگرم میکنه، خواسته‌ی لحظه‌ای و موقتی من رو ارضا میکنه، باهاش اعصابم راحته و برام ایجاد چالش‌های خسته کننده نمیکنه و.... آیا معیارهای خوبی برای سودمندی هستن؟ برمیگرده به فبسفه‌ای که هر شخص بهش باور داره و بر اساس اون خوب و بد رو واسه خودش تعریف کرده‌. :)
درسته...
این مطلب بیشتر از حق ، یه درده...
.....
دنیا همه هیچْْ و اهل دنیا همه هیــچْْ...
یا خیلی ادم اهمیت میده و اعصابشو خورد میکنه بعد از سال ها می‌بینه که شده مثل همونا....
یا نه،سکوت رو انتخاب میکنی...
واقعا اهمیت نباید داد وقتی همه چی به نیستی منجر میشـــه....

:))))
من در هر صورت دنیای واقعی و تعامل واقعی رو ترجیح میدم
اما وقتی در دسترس نیست باید روی بیاورم به مجازی ! :)
اره دیگه.
قبل این کرونا اینجوری نبودیم.. دوستامونو حضوری میدیدیم ("
امروز که دکتر بودم آقائه حرف خوبی زد
درس به هیچ دردت نمیخوره انقد فشار نیار رو خودت
ازین بگذریم
الان همه‌چی مجازیه
نصف همین پدر مادرا مثل معلم ورزش ما هستن
که وقتی حضوری بود مدرسه اصن تکلیف ورزش چی بود
حالا مجازی شده میگه دراز نشست برین یادداشت کنین.. بیا برو تو جیبم بابا
همین پدر مادرا وقتی مدرسه بودیم از خداشون بود با یکی دوست میشدیم حالا که تونستیم چندتا دوست پیدا کنیم بیا ببین چه قشقرقی به پا میکنن.. گوشی زو بزار کنار.. درستو بخون(حتی درسمم تو گوشیههههه)
خودمون باید کنترل کنیم که تو این فضا با کی آشنا میشیم و صحبت میکنیم
اینجا خطرناک نیست فقط خودمون باید مواظب باشیم
وای سراسر حق بود حرفات خصوصا اون تیکه ی دوست پیدا کردننن مسکیمکسنسم :"|||
شاهد بارش سیل حق میباشید
بخدا ادم دلش میخواد اینا رو دادبزنه بهشون بگه
=)))
جدا موندم چرا اینجوریه وقتی دارم درس میخونم بابام میگه چرا همش سرت تو گوشیه میگم درسام تو گوشیه خو میگه معنی نداره یا مامانم میگه همش تو اتاقتی بیا پیش ما میری پیشون از نوک کلت تا سر پات ایراد میگیرن ادم ناراحت میشه حتی بعضی اوقات قشنگ حس میکنم قلبم ریخت پایین با یه کلمه از حرفاشون قشنگ انگار قلبمو اتیش میزنن قشنگ حس میکنم و این واقعا بده
الان بیشتر نوجوان ها همه افسردن الان من تو یه گروه چتی هستم قبلا ههمون ادمین یه چنلی بودیم یعنی همه تو حرفاشون ناراحتن فقط من اون وسط نشون نمیدم ناراحتم و سعی میکنم حالشون رو خوب کنم و اونا میگین مامانم دوباره به نمره هام گیر داد بابام دوباره .... مامانم .... همیشه همینا رو میگن میگن فامیلامون اومدن خونمون ازم ایراد میگیرن اون یکی گفت خالم اومد خونه لباسام رو از تو کشوم نگا کرده میگه اینا چیه میپوشی منم ناراحت شدم ولی چیزی نگفتم
خوب اون نابود میشه با این حرفا فقط اونا نیست منم همینم فقط تفاوتم اینه که به هیچ کسی نمیگم چون قضاوتم میکنن میترسم از حرفای بقیه دوستم ندارم بجز اون گروه چته و دوستای بیانم که حتی هیچ کدمشون رو از نزدیک ندیدم
واقعا اگه پدر مادرا درک کنن و بهتر رفتار کنن ماهم کمتر میایم تو فضای مجازی ولی.......... کجا بود این درک ⁦(─.─||)⁩
وای دقیقا میتو... دقیییقا. فکر‌میکنن درسامون کنه :"|

بخدا... خیلی از مشکلات تقصیر خود والدینه. اینکه درک نمیکنن.. سعی نمیکنن درک کنن. :")
میدونی واقعا خسته شدم انقدر بهم گفتن "چرا همش سرت تو گوشیه" شاید یکی از ضرر هاش هم همینه که خانواده با تکرار کردن این سوال برات سردرد میارنD:
*مطلبت بسیار خرسندم کرد
حتما نشون والدین خواهم داد
.وای دقیقا. خانواده هایی که درک نمیکنن D:
*^^
عرر*-*
میتونم بگم عاشق این مطلبتم تمام چیزهایی که نیاز داشتم توش بود خستم از این که مدام میگن چرا سرت تو گوشیه فقط حرف میرنن و متاسفانه هیچ فکری هم نمیکنن قبلش.. ولی ای کاش فقط بدون خجالت میتونستم همه ی اینا رو پیش مامان بابام بگم:)
خوشحالم خوشت اومد*-*
آه کاش میشد توی تلوزیون بریم بگیمش تا همه بفهمنننTT
شما که زدی اعصاب بجه رو بهم ریختی! یعنی علاوه بر اینکه قضاوتش کردی و حرفایی زدی که اعصابش رو خورد میکنه یچیزی رو بهش ثابت کردی ؛ این که دیگه اصلا از اتاقش نیاد بیرون وگرنه باز شما با این واکنش ها و زبون نیش دارتون اعصابش رو بهم میریزین و نابودش میکنین. دست کم من یکی اینطوری فکر میکنم

اوکی این خیلی حق بود
در واقع کل متن حق بود
* رفتن بسمت پیوند ها

کی می‌خواهد حرف بزند ولی حوصله تایپ کردن ندارد
چرا بیان قابلیت تبدیل ویس به متن نداره واسه تنبلایی مثل من
* سوت زدن
اوکی ولی کاش حق نبود.. (:
*قر دادن

وای دقیقا منم:) تنبلیسم پارت ۸۲۹۲۹
میتسور بیا بغلم خیلی حق گفتی...
+سوال اینجاس ستاره این چرا روشن نشده؟ها؟بیان بیا بگو ببینم:/
TT
+جون من روشن نشد؟ وای خدا مرگم"-" برا خودم روشن شد"-"
هققق
+نمیدانم اومدم وبت اون اهنگ بی کلامو پلی کنم دیدمu-u
عههTT
من فکر می‌کنم نمی‌شه به طور قطع گفت کدوم بهتره و کدوم سودش بیشتره و کدوم ضررش. چون به هرحال کاملا بستگی به این داره که چجوری ازش استفاده کنی.
متاسفانه بزرگترا از یه سنی به بعد اکثرا اون انعطاف ذهنیشونو از دست می‌دن و نمی‌تونن چیزی که خارج از اون دایره قرار داره رو بپذیرن صرف نظر از این که خوبه یا بد.
در اصل الان دنیا یه جوریه که نمی‌شه فضای مجازی و دنیای واقعی رو از هم جدا کرد. ینی یه آدم که زندگی -تقریبا- به روزی داشته باشه واقعا واقعا نمی‌تونه بدون فضای مجازی زندگی کنه. اصن غیر ممکنه:|...
و من فقط می‌گم دنیای واقعی رو مجازی رو باید روی یه حد تعادلی با هم داشت... ینی اگه هرکدوم رو تنهایی بگیری و بچسبی نمی‌شه و حتما ضررش بیشتر از سودش می‌شه... فقط یه تعادل کوچولو این وسط لازمه
+"مسلما" درسته D":
اره درسته... و خب ماکه استفاده بد نمیکنیم"-" اکثرمون..

:"(

افرین منم همینو میگم.. کاش متوجه بشنTT
اره.. بقول معروف نه باید از این ور بوم افتاد نه از اون ور بوم:دی
+مرسی xD
الانک حتی با صفحه نمایش های آمو ال ای دی چشمامونم ضعیف نمیشه. فقط ممکنه خستگی چشم بگیریم ک اشکال نداره... صاف هم میشینیم ک کمر درد نشیم😏
شکاف بین نسلها یکی از بزرگترین علت های اعتیاد ب فضای مجازیه
ممنون از توصیه هاتون xD
درسته:)
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی